Μια φράση απο ημερολόγιο

Κανονικά τώρα θα έπρεπε να είναι χειμώνας.... όχι αυτό το βαρύ φθινόπωρο που είναι.. Τι να πω..σαν να είμαστε εγκλωβισμένοι στην αναμονή του χειμώνα. Λες και δεν είχαμε τόσα να εγκλωβιστούμε, μας κάνει και η φύση νάζια..αλλιώς δεν θα είχε πλάκα -που λέει και μια φίλη-.Όσο λοιπόν περιμένω τον χειμώνα τριγυρνάω σε παλιά ημερολόγια και τετράδια..Πάντα φροντίζω να περνάω απο κει -λίγο πιο συχνά απο σπάνια- για να μην με ξεχνάνε οι λέξεις μου..εγώ τις ξεχνάω έτσι κι αλλιώς γρήγορα...
Και κάπου εκεί σε μια παλιά ημέρα απο τις περασμένες βρήκα αυτό...Δεν είναι παραμύθι..είναι πέρα ως πέρα αληθινό....ούτε συνταρακτικό είναι..μην ενθουσιάζεσαι..μια διαπίστωση είναι..Μπορεί να την έχεις κάνει κι εσύ στο δικό σου ημερολόγιο...

 Κάποτε...


"Αρκεί θαρρείς μία βροχή για να σε ξεπλύνει?"...

     Κάπου το είχα διαβάσει παλιότερα... θαρρώ πως ήταν σε κάποιον τοίχο του σχολείου ή σε κάποιο θρανίο όταν πήγαινα στο γυμνάσιο... (το έχω λίγο διαφορετικά στην μνήμη μου από το "μεγάλο σχολείο" που το είχα κάποτε).Δεν το κατάλαβα μάλλον με την πρώτη αλλά σαν φράση μου άρεσε.Την πέρασα στο πρόχειρο μου (τετράδιο εποχής που αν δεν είχες ήσουν μάλλον εξωγήινος) κι έτσι την ξαναθυμήθηκα αρκετές φορές ξεσκονίζοντας σχολικές αναμνήσεις και αφιερώσεις... Ίσως ο τοίχος ή το θρανίο να μην υπάρχουν πια...αλλά η φράση παραμένει....και πιθανότατα κι αυτός-ή που την έγραψε........ "αρκεί θαρρείς μία βροχή για να σε ξεπλύνει?"......
Με σιγουριά μπορώ να πω πως ναι!! Αρκεί. Μόνο που πρέπει να την νιώσεις ως τα κόκαλα...την βροχή. Χωρίς να νιώσεις παγωμένος...(αν το νιώσεις αυτό νομίζω πως δεν έχεις ανάσα κι αυτό δεν είναι καλό).Για χρόνια πίστευα πως δεν αρκεί... πως για να κάνεις οτιδήποτε είναι να κάνεις, χρειάζεσαι πολλές ηλιοφάνειες και καμία βροχή...."όλα ρόδινα" που λένε...ή έστω τα περισσότερα.. Δύναμη, στόχο και επιμονή...Ναι, όλα αυτά χρειάζεσαι....αλλά μόνα τους? Μπορείς να χρησιμοποιήσεις όλα αυτά και να καταφέρεις πολλά... κι όταν ο εαυτός σου σε ρωτήσει "τα κατάφερες"? θα πεις " ναι". ΧΑ! Καλέ μου άνθρωπε, καλά όλα αυτά αλλά δεν έγινες ποτέ κουβάρι?Εγώ μόνο το μπέρδεμα θυμάμαι από πολλές καταστάσεις...Το ξεμπέρδεμα το έχω ξεχάσει.Το έχω αποβάλλει από την μνήμη μου γιατί αποδείχθηκε στις περισσότερες των περιπτώσεων απλό. Κι ο εγωισμός και η ξεροκεφαλιά μου δεν μου επέτρεψαν να το θυμάμαι.....
Και ήρθε η βροχή. Ο άστατος καιρός και η θολούρα.... Και τι να καταφέρει? Ασφυκτιώ με τα αδιάβροχα...έχω μαζέψει πολλά περιττά πάνω μου και μόλις κλείσω το αντι-ανεμικό/αντι-βροχικό/αντι-ανθρωπικό.... ασφυκτιώ..Αποφασίζω να βραχώ λοιπόν.... (Πάντα λάτρευα το να αλλάζω αποφάσεις. Είναι ένα ελάττωμά μου που αγαπώ..)Και θα σου πω γιατί "αρκεί η μια αυτή και μόνο βροχή"..Το νερό δεν λιώνει το χαρτί.....? Κάθε χάρτινο από πάνω σου θα φύγει...καθετί ψεύτικο και περιττό θα λιώσει.... και θα φύγει.... Μην πάρεις ομπρέλα μια φορά.... Θα εκπλαγείς πόσα "χάρτινα" θα φύγουν....Και να θυμάσαι πάντα κάτι.... Όπου κι αν έχεις πάει, θα πας εκεί που τελικά ΕΣΥ ορίζεις ότι και να γίνει.....αρκεί να μην φοβηθείς .....Να μη φοβηθείς να βλέπεις να φεύγουν από πάνω σου "χάρτινα" που τα είχες για "ατσάλι"..... Δεν είναι ποτέ αργά και για τίποτα.....
Εκεί που αγαπάς.....εκεί να πας. Αυτό που αγαπάς...αυτό να κάνεις. Ας είναι καινούριο. Κάποια στιγμή θα το συναντούσες!

Τώρα βέβαια κατά καιρούς, αλλού έχω δημοσιέυσει ημέρες απο ημερολόγια -σαν αυτή-  οπότε είπα να βάλω κι εδώ μία..έτσι για το καλό....για την γνωριμία βρε αδερφέ... 

Καλή βροχή. Καλό ξημέρωμα.