Αν μεγαλωσει το παιδι....την εκανα απο κουνια........!!!

Όπως  όλοι,έτσι και εγώ υπήρξα παιδί......ξεκίνησα να μάθω τον κόσμο γεμάτη ενθουσιασμό,λαχτάρα,απορία,φόβο,θάρρος,λάθη....Πάντα θυμάμαι οτι μου την έδινε στα νεύρα η φράση "όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις".Μεγάλωσα όμως...ε και? σάμπως κατάλαβα...... Μεγάλωσα.... και? χειρότερα τα έκανα τώρα που μεγάλωσα.... Παιδί...τι ωραία που ήταν.....και δεν ήταν το μαγικό στο οτι δεν είχα ευθύνες.....το μαγικό κρυβόταν στο οτι δεν είχα υποψίες...κακές υποψίες...... άντε να έκρυβ τα παιχνίδια μου όταν περνούσε ο διαβολάκος της παρέας αλλά όχι για να του κάνω κακό.....για να μην κάνει εκείνος κακό στα παιχνίδια μου...... γιατί ένα παιδί έχει έντονη την αίσθηση να προστατεύσει και κάτι άλλο πέρα απο τον εαυτό του.......Παιδί....τι ωραία που ήταν.... έλεγα τραγούδια χωρίς να ντραπώ για τη φωνή μου....ούτε με κοίταζε περίεργα κανείς.....Παιδί..... ζωγράφιζα και όλοι έλεγαν "πω πω....τι όμορφο που είναι" και ένιωθα υπερήφανη ... Έπρεπε λοιπόν να μεγαλώσω και να καταλάβω.....τι να καταλάβω? Το οτι δεν νιώθεις καθόλου περήφανος όταν κάνεις κάτι ,και ο άλλος σου λέει....χμ.....καλό είναι.... ενώ βλέπεις στα μούτρα του είτε τη ζήλια είτε την αυτοσυγκράτηση για να μη σου πει "τι μαλακία έκανες πάλι"?......Παιδί.....δεν φοβόμουνα...παρά μόνο το σκοτάδι....Ακούς?Το σκοτάδι....κι αν μέσα στο σκοτάδι έρχονταν κάποιος, έφευγε ο φόβος.....γιατί ναι,ήταν σκοτάδι,αλλά ήταν και κάποιος εκεί....μεγάλωσα....ε και? Μεγάλωσα για να φοβάμαι τους ανθρώπους μέσα στα φώτα.....και να επιθυμώ το σκοτάδι για να ξεφύγω..... Παιδί.....όποιος πέθαινε όταν ήμουν παιδί,πήγαινε στον Θεούλη κοντά,ήταν καλά κι έπαιζε όλη μέρα σε μια αυλή με τα αγγελάκια χωρίς να πονάει.....Μεγάλωσα ε και? Σε κάθε χαμό, χάνω  τη γη κάτω απο τα πόδια μου....Αμφισβήτησα τον Θεό,τον επικαλέστηκα,του μίλησα,τον έψαξα,τον στερήθηκα,τον απογοήτευσα,με απογοήτευσε.... Παιδί.....έλεγα πάντα....θα μεγαλώσω και θα παντρευτώ τον πιο καλό άντρα του κόσμου που θα με αγαπάει και θα γεράσουμε μαζί κι όταν θα ναι πολύ γέρος θα πάμε μαζί στον Θεό.....Μεγάλωσα...ε και? Πόσοι έρωτες με έστειλαν στην κόλαση..... Παιδί.....έκανα μπάνιο για να καθαρίσει το σώμα μου απο τα χώματα.....Μεγάλωσα...ε και?Δεν ξεπλένεται η ψυχή.....Παιδί....όταν έπεφτα και χτυπούσα πονούσα....το λογικό ήταν να κλάψω...κι έκλαιγα..... μεγάλωσα ε και? Πονάς.....θάψ'το!Μην το δει ο κόσμος και γελάσει.....

Όταν ήμουν παιδί δεν ονειρευόμουν με βάση τα δεδομένα.....γιατί τα όνειρα δεν πρέπει να τα φτάνει η ματιά σου...πρέπει να τα φτάνει πρώτα η ψυχή σου...έπειτα το μυαλό σου....μετά τα χέρια σου και μετά η ματιά σου......

Όταν ήμουν παιδί έβλεπα πιο καθαρά.....γιατί δεν έβλεπα πουθενά "βρωμιά" σε κανένα βλέμμα...σε καμιά πράξη....σε καμιά γυρισμένη πλάτη.......

Με την ύπαρξη του Θεού δεν έχω ακόμα καταλήξει κάπου-αν και θα πρεπε αφού μεγάλωσα-.... ξέρω όμως οτι συχνά ζητώ βοήθεια απο το παιδί που δεν άφησα να μεγαλώσει μέσα μου.... να δει τον δρόμο και να μου πει....ξέρεις....τα παιδιά βλέπουν τον δρόμο και...ένα μαγικό πράγμα....βλέπουν τον δρόμο χωρίς να βλέπουν τα εμπόδια......

Αν μεγαλώσει το παιδί που κρύβω μέσα μου.....την έκανα απο κούνια.......!!

Τώρα που ....μεγάλωσα......είμαι σίγουρη γι αυτό.....

(πρώτη δημοσίευση 14 Δεκεμβρίου 2011.. πίσω απο την ασφάλεια του γ'ενικού προσώπου τότε....)