"Παρακαλούνται όλα τα συναισθήματα να συγκεντρωθούν στην αίθουσα συσκέψεων σε πέντε λεπτά." Αυτή ήταν η πρωινή ανακοίνωση που ακούστηκε σε όλο το είναι μου σήμερα. Η αντιπάθεια και η απογοήτευση έτρεξαν πρώτες στην αίθουσα,λες και βρίσκονταν σε αγώνα ταχύτητας.Ακολούθησε η γκρίνια σκορπώντας στον διάδρομο του είναι μου, μία ανεξήγητη θολούρα, λες και το κανε για να μην πλησιάσει κανείς άλλος στην αίθουσα συσκέψεων.Με διαφορά λίγων δευτερολέπτων εμφανίστηκε η θλίψη αγκαζέ με την ντροπή και πίσω τους ακριβώς έρχονταν ο θυμός,ο τρόμος,η σύγχυση και η κούραση.Τα περισσότερα συναισθήματα είχαν φτάσει κιόλας στην αίθουσα και μια περίεργη βαβούρα επικρατούσε.Ώσπου μπήκε μέσα η λογική.Όλοι σώπασαν.Σαν να ήθελαν να δείξουν καλή διαγωγή."Λοιπόν είμαστε όλοι εδώ;" ρώτησε δυνατά.Η πόρτα άνοιξε και με ύφος ενοχικό -λόγω της καθυστέρησης- μπήκαν μέσα η χαρά,η ευχαρίστηση,η κατανόηση,το θάρρος και η συνεργασία. Η λογική έριξε μια αυστηρή ματιά στην αργοπορημένη ομάδα συναισθημάτων και με μια κίνηση των χεριών πρόσταξε όλα τα συναισθήματα να καθίσουν.
Εκείνα υπάκουσαν.Κάθισαν και περίμεναν να ακούσουν για πιο λόγο βρίσκονταν εκεί. "Λοιπόν",είπε η λογική,"σας φώναξα όλους εδώ για να δούμε πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μία επείγουσα κατάσταση.Να σας πω μόνο πως δεν θα συμμετάσχετε όλοι σε αυτό,παρά μόνο οι πιο δυνατοί.Αυτοί δηλαδή που θα με πείσετε με επιχειρήματα ο,τι θα είστε αποτελεσματικοί.Υπάρχει μία κατάσταση που επηρεάζει το άτομο του οποίου τις αποφάσεις εξυπηρετούμε.Εξωτερικοί παράγοντες το καθιστούν αδύναμο να σκεφτεί και να πράξει,με αποτέλεσμα να παραμένει σε μία αδράνεια. Αν αυτό συνεχιστεί,σύντομα θα βρεθούμε σε μια αναρχία που θα καταστρέψει αρκετούς απο μας και κατ'επέκταση το άτομο." "Άσε με να αναλάβω εγώ"είπε ο θυμός."Με την δική μου δράση ,θα κάνουν πίσω οι εξωτερικοί παράγοντες.Ίσως βέβαια να γίνουν μερικές ζημιές στον χώρο,αλλά ποιος νοιάζεται..σημασία έχει που θα ξαποστείλω τον εχθρό". Η απάντηση δεν φάνηκε να καλύπτει και πολύ την λογική,η οποία έδωσε στην συνέχεια τον λόγο στην κούραση. "Εγώ θεωρώ ο,τι μπορώ σε συνεργασία με την θλίψη και την απογοήτευση,να σώσουμε την κατάσταση.Οι εξωτερικοί παράγοντες δεν ξέρω αν θα φύγουν ,αλλά θα τους αγνοήσουμε τόσο πολύ που θα φανούν σχεδόν ανύπαρκτοι." Η γκρίνια κάτι μουρμούριζε αλλά δεν της έδωσε και κανείς σημασία....Η αντιπάθεια απαξίωνε φανερά την όλη συζήτηση λέγοντας πως είναι ανούσιο να σπαταλάνε τόσο χρόνο για τέτοια πράγματα.Η ντροπή είπε πως αν την άφηναν να αναλάβει,θα έπαιρνε το άτομο τόσο μακρυά απο τους εξωτερικούς παράγοντες που δεν θα τους έβλεπε καν..Τότε το θάρρος πήρε τον λόγο.."εμείς θα πάμε"είπε με σιγουριά.."Εγώ θα κοιτάξω αυτούς τους παράγοντες κατάματα και θα ξεκινήσουμε ΄΄ενα διάλογο.Η κατανόηση θα τους δώσει να καταλάβουν πως δεν θέλουμε να τους έχουμε εχθρούς.Η χαρά θα τους τονίσει την διαφορετικότητα τους απο μας και η συνεργασία θα τους πείσει πως ή θα συμμορφωθούν ή θα τους χλευάζουμε για μια ζωή,γιατί αν αυτούς τους εξωτερικούς παράγοντες,που καθιστούν αδύναμο το άτομο να σκεφτεί και να πράξει,τους χλευάσεις χάνουν όλη τους την δύναμη." Κι εγώ,τι θα κάνω;"ρώτησε η ευχαρίστηση. "Εσύ μετά την συνάντησή με τους εξωτερικούς παράγοντες,θα πας να πεις στο άτομο,πως όλα πια θα είναι εντάξει.Μην του πεις πως έφυγε ο εχθρός,πες του πως δεν υπήρξε." είπε η λογική,κάνοντας νόημα στο θάρρος να πάρει την ομάδα του και να αναλάβουν την....δουλειά.
Υ.Γ.Μέσα μας, κάποιοι μας αγαπούν.Ας μην τους χάσουμε. ;-)
Εκείνα υπάκουσαν.Κάθισαν και περίμεναν να ακούσουν για πιο λόγο βρίσκονταν εκεί. "Λοιπόν",είπε η λογική,"σας φώναξα όλους εδώ για να δούμε πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μία επείγουσα κατάσταση.Να σας πω μόνο πως δεν θα συμμετάσχετε όλοι σε αυτό,παρά μόνο οι πιο δυνατοί.Αυτοί δηλαδή που θα με πείσετε με επιχειρήματα ο,τι θα είστε αποτελεσματικοί.Υπάρχει μία κατάσταση που επηρεάζει το άτομο του οποίου τις αποφάσεις εξυπηρετούμε.Εξωτερικοί παράγοντες το καθιστούν αδύναμο να σκεφτεί και να πράξει,με αποτέλεσμα να παραμένει σε μία αδράνεια. Αν αυτό συνεχιστεί,σύντομα θα βρεθούμε σε μια αναρχία που θα καταστρέψει αρκετούς απο μας και κατ'επέκταση το άτομο." "Άσε με να αναλάβω εγώ"είπε ο θυμός."Με την δική μου δράση ,θα κάνουν πίσω οι εξωτερικοί παράγοντες.Ίσως βέβαια να γίνουν μερικές ζημιές στον χώρο,αλλά ποιος νοιάζεται..σημασία έχει που θα ξαποστείλω τον εχθρό". Η απάντηση δεν φάνηκε να καλύπτει και πολύ την λογική,η οποία έδωσε στην συνέχεια τον λόγο στην κούραση. "Εγώ θεωρώ ο,τι μπορώ σε συνεργασία με την θλίψη και την απογοήτευση,να σώσουμε την κατάσταση.Οι εξωτερικοί παράγοντες δεν ξέρω αν θα φύγουν ,αλλά θα τους αγνοήσουμε τόσο πολύ που θα φανούν σχεδόν ανύπαρκτοι." Η γκρίνια κάτι μουρμούριζε αλλά δεν της έδωσε και κανείς σημασία....Η αντιπάθεια απαξίωνε φανερά την όλη συζήτηση λέγοντας πως είναι ανούσιο να σπαταλάνε τόσο χρόνο για τέτοια πράγματα.Η ντροπή είπε πως αν την άφηναν να αναλάβει,θα έπαιρνε το άτομο τόσο μακρυά απο τους εξωτερικούς παράγοντες που δεν θα τους έβλεπε καν..Τότε το θάρρος πήρε τον λόγο.."εμείς θα πάμε"είπε με σιγουριά.."Εγώ θα κοιτάξω αυτούς τους παράγοντες κατάματα και θα ξεκινήσουμε ΄΄ενα διάλογο.Η κατανόηση θα τους δώσει να καταλάβουν πως δεν θέλουμε να τους έχουμε εχθρούς.Η χαρά θα τους τονίσει την διαφορετικότητα τους απο μας και η συνεργασία θα τους πείσει πως ή θα συμμορφωθούν ή θα τους χλευάζουμε για μια ζωή,γιατί αν αυτούς τους εξωτερικούς παράγοντες,που καθιστούν αδύναμο το άτομο να σκεφτεί και να πράξει,τους χλευάσεις χάνουν όλη τους την δύναμη." Κι εγώ,τι θα κάνω;"ρώτησε η ευχαρίστηση. "Εσύ μετά την συνάντησή με τους εξωτερικούς παράγοντες,θα πας να πεις στο άτομο,πως όλα πια θα είναι εντάξει.Μην του πεις πως έφυγε ο εχθρός,πες του πως δεν υπήρξε." είπε η λογική,κάνοντας νόημα στο θάρρος να πάρει την ομάδα του και να αναλάβουν την....δουλειά.
Υ.Γ.Μέσα μας, κάποιοι μας αγαπούν.Ας μην τους χάσουμε. ;-)
